Μεση και τρεξιμο

Έχει επικρατήσει  η άποψη στον γενικό πληθυσμό ότι όταν πονάμε στην περιοχή της μέσης πρέπει να απουσιάσουμε από αθλητικές δραστηριότητες και κυρίως το τρέξιμο. Ισχύει όμως κάτι τέτοιο;

 

Σχετικά πρόσφατη έρευνα αποδεικνύει ότι όσο περισσότερα χιλιόμετρα διανύουμε τρέχοντας την εβδομάδα, τόσο πιο ενυδατωμένοι και υγιείς παραμένουν οι Μεσοσπονδύλιοι Δίσκοι στη μέση μας.

 

Σύμφωνα με αυτήν, στους δρομείς μεγάλων αποστάσεων (>50χλμ/εβδομάδα) και στους ανθρώπους που κάνουν jogging (20-40χλμ), οι δίσκοι στην οσφυϊκή μοίρα της σπονδυλικής στήλης είναι πιο υγιείς σε σχέση με άτομα που δεν επιδίδονται σε αθλητικές δραστηριότητες.

Ως αποτέλεσμα συχνής δρομικής άσκησης, οι δίσκοι εμφανίζουν σημαντικά καλύτερη ενυδάτωση και είναι πιο υπερτροφικοί κυρίως στα κατώτερα οσφυϊκά επίπεδα (Ο3-Ο4, Ο4-Ο5, Ο5-Ι1) εκεί που συνήθως δημιουργούνται οι δισκοκήλες.

Επίσης και το περπάτημά και ιδιαιτέρως η γρήγορη βάδιση αυξάνει τη ροή του αίματος και των θρεπτικών συστατικών στους μαλακούς ιστούς της περιοχής, γεγονός που διευκολύνει μια πιο γρήγορη διαδικασία επούλωσης και μειώνει το σφίξιμο των μυών που μπορεί να οδηγήσει σε πόνο στη μέση.

Ενδορφίνες  παράγονται τόσο κατά την διάρκεια του τρεξίματος όσο και κατά την βάδιση οι οποίες μειώνουν την ευαισθησία μας στον πόνο.

Τέλος σε Συστηματική Ανασκόπηση αρθρογραφίας, τα ποσοστά και η συχνότητα εμφάνισης οσφυαλγίας μεταξύ των δρομέων είναι χαμηλές σε σύγκριση με άλλους τραυματισμούς και με τον γενικό πληθυσμό ή άλλων αθλητών. Δεδομένου τούτου, το τρέξιμο θα μπορούσε να ερμηνευτεί ως προστατευτικός παράγοντας έναντι της εμφάνισης οσφυαλγίας.

Returning to Play after Prolonged Training Restrictions in Professional Collision Sports. KA Stokes, Int J Sports Med, 2020

Influence of training and match intensity on injuries in rugby league. Gabbett T.J J Sports Sci 2004