Ο βλαισός μέγας δάκτυλος είναι η πιο συχνή παραμόρφωση στο πόδι και ίσως από τις πιο συχνές σε όλο το σώμα. Σε φυσιολογικά πόδια ο μέγας δάκτυλος είναι στην ίδια ευθεία με το προηγούμενο οστό (πρώτο μετατάρσιο). Όταν το οστό αποκτά μια γωνία, τότε αναφέρεται σαν βλαισός μέγας δάκτυλος. Η πάθηση μπορεί να είναι συγγενής ή απότοκος κακής εμβιομηχανικής. Τα στοιχεία της παραμόρφωσης είναι η απόκλιση προς τα εκτός του μεγάλου δακτύλου και η υπερτροφία του θύλακα του.

Είναι πιο συχνός σε γυναίκες 50 με 70 ετών και εμφανίζεται κυρίως αμφοτερόπλευρα. Συχνά δεν αναφέρονται συμπτώματα πλην της παραμόρφωσης. Ο πόνος, αν υπάρχει, θα οφείλεται στην πίεση του μεγάλου δακτύλου από το παπούτσι που το φλεγμένει ή από παραμορφώσεις μετέπειτα σε όλο το πέλμα.

Η διάγνωση είναι πολύ εύκολη από την κλινική εικόνα. Η απλή ακτινογραφία θα δείξει την πλήρη βλάβη και την ενδεχόμενη αρθρίτιδα στην περιοχή.

Σε έφηβους ή νεαρούς το χειρουργείο δεν προτείνεται καθώς έχει μεγάλη υποτροπή. Η συντηρητική θεραπεία (όταν η πάθηση είναι στα πρώτα στάδια) προτείνεται ως πρώτο μέτρο. Η θεραπεία σε αυτήν την ηλικιακή ομάδα έχει επίσης στόχο την αλλαγή των υποδημάτων και την υποστήριξη του πέλματος.

Ενήλικες: η χειρουργική θεραπεία προτείνεται σε μεγαλύτερους ασθενείς, ενώ σε πρώτα στάδια μπορεί να εφαρμοστεί σαν πρώτο μέσο η συντηρητική θεραπεία.

Φυσικοθεραπευτικά μέσα