Η κήλη μεσοσπονδυλίου δίσκου είναι η πιο συχνή νόσος αίτιο της σπονδυλικής στήλης. Οφείλεται σε βλάβη του μεσοσπονδύλιου δίσκου (μια προστατευτική δομή ανάμεσα στους σπονδύλους η οποία λειτουργεί σαν αμορτισέρ), ο οποίος λόγω της διάρρηξης του ινώδους δακτυλίου που τον περιβάλει, προσπίπτει στο νωτιαίο χώρο και πιέζει τον νωτιαίο μυελό και τη νωτιαία ρίζα, με αποτέλεσμα να δημιουργεί πόνο στην μέση.

Η κήλη ή αλλιώς πρόπτωση δεν είναι πάντα επώδυνη, καθώς δεν πιέζει πάντα κάποια νευρολογική δομή. Ανάλογα την ηλικία εμφανίζει διαφορετικά ποσοστά εμφάνισης, κάτι το οποίο όπως είναι φυσικό οφείλεται στην εκφύλιση του δίσκου. Άτομα κάτω των 25 ετών έχουν σχεδόν μηδενικές πιθανότητες εμφάνισης κήλης, σε αντίθεση σε άτομα άνω των 50 τα ποσοστά εκτοξεύονται σε άνω του 80%.

Καθ’ όλα τα χρόνια της εξέλιξης της ιατρικής έχουν δημοσιευτεί χιλιάδες μελέτες για τα αίτια και τον μηχανισμό της κήλης. Παρόλα αυτά, ακόμα τα αίτια δεν είναι απολύτως γνωστά και αυτό γιατί δεν είναι ένα και δεν είναι απόλυτο. Φαίνεται από τη βιβλιογραφία να οφείλεται σε πολλούς παράγοντες, οι οποίοι θα δράσουν ταυτόχρονα. Δηλαδή μηχανικοί κληρονομικοί, εκφυλιστικοί σε συνδυασμό με άλλους (γνωστούς και άγνωστους παράγοντες) ή κάποιον τραυματισμό, θα οδηγήσουν σε κήλη. Η κακή στάση και οι καμπτικές κινήσεις επιδεινώνουν τα ποσοστά.

Είναι πιο συχνή σε σπονδυλικά επίπεδα τα οποία είναι πιο ευκίνητα ή πιο ασταθή (Α5-Α6 και Ο4-04) και αυτό γιατί το επίπεδο αυτό έχει τη μεγαλύτερη κινητικότητα.

Η κλινική εικόνα είναι δύσκολη να περιγραφεί, καθώς εμφανίζονται διαφορετικά συμπτώματα ανάλογα το επίπεδο της κήλης, το στάδιο εξέλιξής της, τη γενικότερη καταπόνηση του αυχένα (συνωδά προβλήματα), ηλικία, κ.ά.

Πιο ειδικά: