Ο όρος αυχενικό σύνδρομο είναι μια ελληνική εφεύρεση. Συνήθως, δηλώνει κάποιον πόνο στον αυχένα που αντανακλά με μουδιάσματα (ή και όχι) στο άνω άκρο. Περιγράφει τα συμπτώματα και όχι τη βλάβη. Η αδυναμία να βρεθεί το αίτιο του πόνου πολλές φορές οδηγεί στη βάφτιση του προβλήματος ως ‘’αυχενικό σύνδρομο’’. Ο όρος δεν εμφανίζεται στη διεθνή βιβλιογραφία, αλλά περιγράφεται κυρίως ως cervical pain, neck pain(πόνος στον λαιμό) ή upper back pain (πόνος στην άνω πλάτη).

Πολλοί άνθρωποι (10% του ελληνικού πληθυσμού) παρουσιάζουν συμπτώματα όπως πόνο στον αυχένα, αυχενογενή ζάλη, δυσκαμψία, αυχενογενή πονοκέφαλο, μουδιάσματα στα άνω άκρα. Πάνω από 100 αίτια έχουν περιγραφεί για το λεγόμενο αυχενικό με συχνότερη την κοίλη μεσοσπονδυλίου δίσκου. Το πλήθος των αιτιών του πόνου οδηγεί στο πλήθος συμπτωμάτων, με αποτέλεσμα να εμφανίζεται μια πολύ επιπλεγμένη κλινική εικόνα που φαίνεται να ξεκινά από ένα απλό πρόβλημα που λειτουργεί ως ντόμινο, δημιουργώντας εκτεταμένες αλλαγές στη δομή και τη λειτουργία του αυχένα της ράχης του ώμου και του άνω άκρου. Για παράδειγμα, τα μισά περιστατικά με πόνο στην ωμική ζώνη οφείλονται στον αυχένα. Οι γυναίκες πάσχουν σε διπλάσια συχνότητα από τους άντρες, ενώ εμφανίζεται σε οποιαδήποτε ηλικία.

Η κοίλη μεσοσπονδυλίου δίσκου μπορεί να είναι η αιτία αλλά μπορεί και να είναι ένα τυχαίο εύρημα. Δεν πρέπει να πανικοβάλει τον ασθενή ούτε τον θεραπευτή, καθώς άτομα μετά τα 50 έτη έχουν σε συχνότητα πάνω από 90% κοίλη. Αλλά όπως είναι φυσικό δεν πονούν όλοι!

Άλλες παθολογίες που υπάρχουν στο λεγόμενο αυχενικό σύνδρομο είναι ο ευθειασμός των σπονδύλων, τα οστεόφυτα (άλατα) και η στένωση των σπονδυλικών διαστημάτων.

Τέλος, πρέπει να αναφερθεί ότι σε οποιοδήποτε πρόβλημα του αυχένα επηρεάζεται η ωμική ζώνη και ο θώρακας (άνω χιαστί σύνδρομο), οπότε ο φυσικοθεραπευτής πρέπει να εστιάσει και σε αυτές τις αρθρώσεις.