Ο ώμος ή αλλιώς γληνοβραχιόνιος άρθρωση προκύπτει από την ένωση του οστού της ωμοπλάτης και του βραχιονίου οστού. Οι δύο επιφάνειες είναι η κεφαλή του βραχιονίου και η ωμογλήνη, η υποδοχή δηλαδή της ωμοπλάτης. Στην άρθρωση εμπλέκονται και άλλες δύο μικρότερες αρθρώσεις, η ακρωμιοκλειδική (μεταξύ της κλείδας και ακρωμίου (ενός μέρους της ωμοπλάτης)) και η ωμοπλατοθωρακική (μεταξύ της ωμοπλάτης και του θώρακα).

Ο σχεδιασμός της άρθρωσης αυτής επιτρέπει την κίνηση όλου του άνω άκρου σε όλα τα επίπεδα. Τα δύο οστά περιβάλλονται από αρθρικό χόνδρο ο οποίος επιτρέπει την ομαλή και με ελάχιστη τριβή κίνηση των αρθρικών επιφανειών. Η ωμοπλάτη συμμετέχει στην κίνηση του ώμου με συγκεκριμένη ακολουθία (ωμοβραχιόνιος ρυθμός).

Η άρθρωση του ώμου από την κατασκευή της είναι μια ασταθής και ελεύθερη άρθρωση η οποία σταθεροποιείται από: