Όπου πόνος και κακό στο κάτω άκρο( π.χ. γόνατα) και όχι μόνον ( ισχία, μέση) η άρθρωση του αστραγάλου ,πιο ορθά ποδοκνημική, παίζει συχνά πρωταγωνιστικό ρόλο.
Η μειωμένη κινητικότητα, η μυική ανισσοροπία της περιοχής και άλλα αιτία της κακής λειτουργίας της ποδοκνημικής σχετίζεται με μεγαλύτερα ποσοστά ρήξης πρόσθιου χιαστού, αυξημένη πιθανότητα επιγονατιδομηριαίου πόνου (αυτό που παλιά το λέγαμε «χονδροπάθεια»), μεγαλύτερη πιθανότητα εμφάνισης τενοντοπάθειας (τενοντίτιδας) τετρακεφάλου & Αχιλλείου, περιοστίτιδας κνήμης, πόνους στο ισχίο, οσφυαλγία κ.α.
Το μειονέκτημα της συγκεκριμένης περιοχής είναι ότι δεν μας δίνει ιδιαίτερο πόνο ενώ είναι άμεσα υπεύθυνη για ενοχλήσεις στην περιοχή των γονάτων , ισχίων κτλ.
Όντας το θεμέλιο της βάδισής μας, το οποίο έαν χάσει την κινητικότητα του -χωρίς να διαμαρτύρεται- επηρεάζει όλη την κινητική αλυσίδα της βάδισης μέχρι επάνω.
Και το να χαθεί η κινητικότητα δεν είναι και τόσο δύσκολο.
Παλαιό διάστρεμμα ή απλό «γύρισμα» του ποδιού είναι ένας από τους βασικούς μηχανισμούς.
Αλλά και η παρατεταμένη ακινησία, λόγω στατικής θέσης του αστραγάλου πχ σε δουλειά γραφείου ή λόγω παπουτσιών που κρατάνε τη φτέρνα πιο ψηλά από τα μετατάρσια (και δεν εννοώ μόνο τα ψηλά τακούνια), ή το γεγονός ότι σπανίως περιλαμβάνονται ασκήσεις δυναμικής βελτίωσης της κινητικότητας στα περισσότερα προγράμματα άθλησης την καθιστούν δύσκαμπτη και υποκινητική.
Με αποτέλεσμα όλες οι δομές πάνω από τον αστραγάλου να την πληρώνουν.
Γιατί το σώμα είναι ένας ενιαίος μηχανισμός. Αν μια περιοχή δεν δουλεύει, επωμίζεται το βάρος ο γείτονας. Αν μια περιοχή δεν κινείται, επίσης.
Άρα πολλές φορές ερχόμενος κάποιος ασθενείς με πόνο στο γόνατο, η θεραπεία ξεκινά από τον άρθρωση του αστραγάλου όσο και εάν ξαφνιάζονται κάποιοι. Γιατί όπως έχουμε ξανά αναφέρει η περιοχή που πονάει είναι το θύμα και ο θύτης κρύβεται κάπου αλλού.