Ο οσφύς (μέση) όπως είναι φυσικό στηρίζεται και κινείται λόγω της ύπαρξης πολλών μυών. Όταν αυτοί οι μυς εκτελέσουν κάποια ακραία κίνηση, τότε μπορεί να τραυματιστούν. Ο τραυματισμός αυτός εμφανίζει έναν οξύ διαπεραστικό πόνο που δύσκολα ανακουφίζεται. Μπορεί να συμβεί σε οποιαδήποτε δραστηριότητα πέραν των κλασικών ορίων. Για παράδειγμα, ένα φτάρνισμα ή ένας βήχας σε μια καμπτική θέση, κάποια άρση βάρους κα μπορεί να οδηγήσουν σε μια θλάση κάποιου μυός της ράχης, με αποτέλεσμα έναν οξύ πόνο.

Υπάρχουν όμως αμφιβολίες για το πόσο ‘’αναμενόμενος’’ ή όχι είναι αυτός ο τραυματισμός και αυτό γιατί ο τραυματισμός μπορεί να συμβεί σε οποιαδήποτε κίνηση της καθημερινότητας του σύγχρονου ανθρώπου αλλά δεν συμβαίνει σε όλους και πάντα, βαθύτεροι λόγοι συνηγορούν στη δημιουργία του τραυματισμού. Τέτοιοι είναι η γενικότερη καταπόνηση του ατόμου, το βάρος του σώματος, η ποιότητα των μυών, η βράχυνση των μυών, κ.ά.

Ο πόνος είναι το κύριο σύμπτωμα. Είναι ένας οξύς διαπεραστικός εντοπισμένος πόνος σε κάποιον μυ συνήθως ή σε μια ομάδα μυών, ο οποίος δεν ανακουφίζεται εύκολα και όταν ανακουφίζεται, ανακουφίζεται στο σημείο όπου δεν λειτουργεί ο συγκεκριμένος μυς αλλά ούτε και διατείνεται. Συνυπάρχει και δυσκαμψία έντονη και παραμόρφωση. Σε πολλές περιπτώσεις ο ασθενής δεν μπορεί να φορτίσει το σκέλος και ταυτόχρονα παίρνει μια σκολιωτική θέση.

Η διάγνωση είναι σχετικά εύκολη. Το λεπτομερές ιστορικό και η κλινική εξέταση θα οδηγήσουν στη σαφή διάγνωση. Ο ασθενής θα είναι επίσης ευαίσθητος στο μυϊκό τεστ του αντίστοιχου μυός και θα εμφανίζει έντονο σπασμό. Τέλος, θα είναι ευαίσθητος στην ψηλάφηση.

Περαιτέρω ακτινολογικός έλεγχος θα αποκλείσει βαθύτερες αιτίες του προβλήματος.

Η θεραπεία είναι εύκολη και γρήγορη. Ο ασθενής συνήθως επιστρέφει μετά από μία με δύο εβδομάδες στις δραστηριότητές του χωρίς πόνο και χωρίς δυσκαμψία. Το πρόγραμμα θεραπείας ποικίλει ανάλογα την έκταση του προβλήματος και τους περαιτέρω τραυματισμούς.

Φυσικοθεραπευτικό πρόγραμμα